پادکست علمی ترویجی پرورش شترمرغ

تولید شده در واحد تحقیق و توسعه شرکت بهین پرور

پادکست فیبر در جیره غذایی شترمرغ - قسمت اول

فیبر در جیره غذایی شترمرغ شامل بخش هایی از گیاه می شود که به طور کامل در دستگاه گوارش قابل هضم نیستند و در نتیجه برای پرنده قابل استفاده نمی باشند. درصد نسبتا بالایی از اقلام دان مثل یونجه در تغذیه شترمرغ ها، جو، گندم و ... را فیبر تشکیل می دهد. چنانچه فیبر جیره شترمرغ به خوبی مدیریت شود می تواند استفاده های زیادی به پرنده برساند و در غیر این صورت می تواند برای پرنده حتی مشکل ساز شود.

اهمیت فیبر در جیره غذایی شترمرغ

یونجه به عنوان یک خوراک برای شترمرغ حاوی حدود 23 درصد، سویا 7 درصد و سبوس گندم حاوی 11 درصد فیبر خام می باشند. با توجه به مقادیر استفاده شده از این اقلام در دان شترمرغ می توان استنباط کرد که جیره شترمرغ حاوی فیبر قابل توجهی می باشد پس ضروری است تا به فیبر در جیره شترمرغ به خوبی توجه شود.

تجزیه فیبر جیره شترمرغ توسط بعضی باکتری ها

فیبرها در دستگاه گوارش پرنده شترمرغ توسط برخی باکتری های پروبیوتیک تجزیه می شوند و حاصل آن لاکتیک اسید و اسیدهای چرب فرار می باشند که مورد استفاده قرار می گیرند.

تولید لاکتیک اسید باعث کاهش اسیدیته دستگاه گوارش شترمرغ می شود که این مساله باعث کاهش رشد باکتری های بیماری زا مثل سالمونلا و E. Coli می شود. همچنین اسیدی بودن دستگاه گوارش باعث بهبود جذب بعضی از مواد معدنی می شود.

اسیدهای چرب فرار نیز از محصولات تولید شده در پی تجزیه فیبرها توسط باکتری ها می باشد که به عنوان منبع انرژی توسط پرنده مورد استفاده قرار می گیرد.

کاهش سرعت عبور مواد غذایی از دستگاه گوارش شترمرغ

وجود فیبر در دستگاه گوارش شترمرغ باعث کاهش سرعت حرکت مواد غذایی در دستگاه گوارش می شود و این مساله شانس جذب مواد مغذی مثل مواد معدنی را افزایش می دهد.

فیبر باعث کاهش تولید آمونیاک در دستگاه گوارش می شود:

هرچه فیبر جیره بیشتر باشد میزان آمونیاک تولید شده توسط پرنده کمتر خواهد بود. تولید زیاد آمونیاک در دستگاه گوارش و به تبع آن بالا رفتن میزان آن در سالن های پرورش شترمرغ باعث بیماری های شایع در شترمرغ، گوارشی، سرکوب سیستم ایمنی و ... می شود که خود از چالش های پرورش شترمرغ به ویژه در جوجه هاست.